دکتر محمد حسین ماندگار ٬ رئیس بخش جراحی قلب بیمارستان دکتر شریعتی ٬ خاطرات خود از جراحی های قلب را چنین تشریح کرد: در جراحی قلب پزشک تصور می‌کند که وقتی عمل جراحی قلب کردی و تجربه‌ای به دست آورده است دیگر کافی است، اما این گونه نیست و پزشک هر روز در این رشته احتیاج دارد که مطالعه داشته باشد و تجربه کسب کند    . . . . . .   بیمارانی دارم که در سالگرد عمل جراحی خود زنگ می‌زنند و تشکر می‌کنند. یکی از آنها که در روستا زندگی می‌کند برای من نان می‌پزد و در سالروز جراحی‌اش به اینجا می‌آورد.

وی اضافه کرد: شاخص‌ترین خاطره من مربوط می‌شود به اولین پیوند قلب که در بیمارستان شریعتی داشتم.در یک فضای پرالتهاب با مقداری شک و تردید که نمی‌دانستیم این پیوند نتیجه‌اش خوب خواهد شد یا خیر     . . . . . .   تا آن زمان نیز تجربه انجام عمل پیوند به صورت مستقل نداشتم. همه چیز آن طور که می‌خواستیم نبود، اتاق عمل فوق‌العاده شلوغ بود. 48 ساعت تمام به دنبال اخذ رضایت‌های لازم بودیم، چون مراحل قانونی در آن زمان برخلاف امروز فوق العاده پیچیده بود. در چنین فضایی می‌خواستیم یک عمل پیچیده را برای اولین بار انجام دهیم    . . . . .    هنگامی که عمل تمام شد و بیمار به "آی سی یو" منتقل شد، تمام تیم پزشکی و بیهوشی با وجود کمبود فضا در اتاقی که مجاوز آی سی یو بود برای استراحت مستقر شدند و همه از فرط خستگی از حال رفتند    . . . . . .   خدا را شکر نزدیک به 18 سال از آن زمان می‌گذرد و هنوز آن بیمار که در آن زمان 13 سال داشت، زنده است و همچنان به زندگی عادی خود مشغول است  . . . . .  

جهت رویت مابقی این مطلب ٬ میتوانید بر روی کلمهء   ادامه متن  در کادر زیر کلیک فرمائید :  

متن کامل

رئیس بخش جراحی قلب بیمارستان دکتر شریعتی:

 پزشکان به جنبه های مختلف اخلاق پزشکی توجه کنند

دکتر محمد حسین ماندگار گفت: اخلاق پزشکی جنبه های مختلفی دارد که پزشکان باید به همه این جنبه ها توجه کنند.

دکتر رئیس بخش جراحی قلب بیمارستان دکتر شریعتی افزود: اخلاق پزشکی از راز ‌نگهداری پزشکان گرفته تا درمان صحیح و درست را شامل می شود. بیماران احتیاج دارند که توجه خاصی به آنها بشود، این یکی از موضوعات اخلاق پزشکی است. باید با بیمار خوش برخورد باشیم چون بیمار درد دارد و مستاصل است، احتیاج دارد با او مهربان باشیم.

وی افزود: پزشکان نیز مانند دیگر آحاد این جامعه یک زندگی عادی دارند و اغلب در طی روز با مشکلات متعدد و استرس‌های روانی مواجه می‌شوند اما نباید این موضوعات را به بیمار منتقل کنند. پزشک باید با چهره گشاده و مهربان با بیمار برخورد کند تا بیمار احساس اطمینان و آرامش کند. این یک موضوع ابتدایی و اولیه در کار پزشکی است.

وی در ادامه گفت: اگر ما احساس می‌کنیم که توانایی و دانش کافی و صلاحیت برای انجام یک روش درمانی را نداریم باید بیمار را به مرکز یا افرادی که از ما صالح‌تر هستند ارجاع دهیم. این را بدانیم که بیماران نزد ما نمی‌آیند که ما روی آنها تجربه کسب کنیم. بیماران به ما اطمینان می‌کنند تا آنها را درمان کنیم. بیماران برای آموزش ما به مراکز دانشگاهی و آموزشی نمی‌آیند تا ما بر روی آنها کار یاد بگیریم، می‌آیند که دردهایشان را التیام بخشیم و درمانشان کنیم.

رییس بخش جراحی قلب بیمارستان شریعتی خاطرات خود از جراحی های قلب را چنین تشریح کرد: در جراحی قلب پزشک تصور می‌کند که وقتی عمل جراحی قلب کردی و تجربه‌ای به دست آورده است دیگر کافی است، اما این گونه نیست و پزشک هر روز در این رشته احتیاج دارد که مطالعه داشته باشد و تجربه کسب کند.

وی افزود: بیمارانی دارم که در سالگرد عمل جراحی خود زنگ می‌زنند و تشکر می‌کنند. یکی از آنها که در روستا زندگی می‌کند برای من نان می‌پزد و در سالروز جراحی‌اش به اینجا می‌آورد.

وی اضافه کرد: شاخص‌ترین خاطره من مربوط می‌شود به اولین پیوند قلب که در بیمارستان شریعتی داشتم.در یک فضای پرالتهاب با مقداری شک و تردید که نمی‌دانستیم این پیوند نتیجه‌اش خوب خواهد شد یا خیر.

وی گفت: تا آن زمان نیز تجربه انجام عمل پیوند به صورت مستقل نداشتم. همه چیز آن طور که می‌خواستیم نبود، اتاق عمل فوق‌العاده شلوغ بود. 48 ساعت تمام به دنبال اخذ رضایت‌های لازم بودیم، چون مراحل قانونی در آن زمان برخلاف امروز فوق العاده پیچیده بود. در چنین فضایی می‌خواستیم یک عمل پیچیده را برای اولین بار انجام دهیم.

وی اظهار داشت: خوشبختانه وقتی پیوند با کمک همکاران جراح انجام شد و زمانی که قلب پیوندی در سینه بیمار شروع به تپیدن کردن لحظات فوق‌العاده‌ای برای ما اتفاق افتاد که قابل وصف نیست، احساس شعف و شادمانی همراه با شکرگذاری از پروردگار داشتیم.

ماندگار افزود: هنگامی که عمل تمام شد و بیمار به "آی سی یو" منتقل شد، تمام تیم پزشکی و بیهوشی با وجود کمبود فضا در اتاقی که مجاوز آی سی یو بود برای استراحت مستقر شدند و همه از فرط خستگی از حال رفتند.

وی در پایان به فارس گفت: خدا را شکر نزدیک به 18 سال از آن زمان می‌گذرد و هنوز آن بیمار که در آن زمان 13 سال داشت، زنده است و همچنان به زندگی عادی خود مشغول است

منبع : فارس