مهمترین چالشهای این دریاچه در حال حاضر بوی بد، وجود حشرات از جمله پشه و افزایش ماهی قرمز در این دریاچه است ............

در حال حاضر برای رفع مشکل بوی بد دریاچه پیشنهاد ها برای  هوادهی در دریاچه است چرا که به نظر می رسد بوی بد دریاچه به دلیل کمبود اکسیژن ناشی از غنی شدن آب از موادی همچون نیتریت و آلودگی است.................

روش های مختلفی برای هوادهی در دریاچه وجود دارد که ...............

متن کامل

کاشت نیزار برای کنترل بوی بد و حشرات دریاچه چیتگر

راه اندازی تصفیه خانه ورودی به دریاچه ظرف 8 ماه آینده

معاون زیستگاهها و امور مناطق سازمان محیط زیست کاشت نیزارها برای هوادهی و کنترل جمعیت و حشرات را مهمترین راهکار بهبود وضعیت دریاچه چیتگر عنوان کرد و گفت: ظرف 8 ماه آینده تصفیه خانه ورودی به دریاچه راه اندازی می شود.

مسعود باقرزاده کریمی  با بیان این مطلب افزود: هفته گذشته با مجریان دریاچه چیتگر شامل معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران، شهرداری منطقه 22، ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری جلسه ای داشتیم که در این جلسه چالش های دریاچه چیتگر بررسی شد.

به گفته وی، مهمترین چالشهای این دریاچه در حال حاضر بوی بد، وجود حشرات از جمله پشه و افزایش ماهی قرمز در این دریاچه است که برای هر یک راهکارهای مکانیکی و بیولوژیکی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت پیش بینی و تدوین شد.

معاون زیستگاهها و امور مناطق سازمان محیط زیست اظهار داشت: مهمترین راهکاری که در حال حاضر برای رفع مشکل بوی بد دریاچه پیشنهاد شد هوادهی در دریاچه است چرا که به نظر می رسد بوی بد دریاچه به دلیل کمبود اکسیژن ناشی از غنی شدن آب از موادی همچون نیتریت و آلودگی است.

کریمی تصریح کرد: روش های مختلفی برای هوادهی در دریاچه وجود دارد که یکی از مهمترین این روشها استفاده از موتورجت ها و فواره هاست تا از این طریق آب درون دریاچه به حرکت و تلاطم وا داشته شود.

معاون زیستگاهها و امور مناطق سازمان محیط زیست ادامه داد: همچنین برای رفع معضل افزایش جمعیت پشه در محیط اطراف این دریاچه روش های بیولوژیکی مانند استفاده از پوشش های نی و نیزار در این دریاچه از سوی سازمان محیط زیست پیشنهاد شد که از این طریق می توان تجمع پشه ها را در نیزار متمرکز کرد و از پراکنده شدن این حشرات در محیط اطراف جلوگیری کرد.

وی افزود: البته استفاده از پوشش نی در این دریاچه علاوه بر کنترل حشرات برای هوادهی در قسمت های مختلف آن نیز مناسب است.

کریمی، پاکسازی محل های اطراف دریاچه و همچنین جلوگیری از استفاده از تجمع کودهای دامی را که محیط مناسبی برای تخم ریزی حشرات است یکی دیگر از راهکارهای کنترل جمعیت پشه در این منطقه عنوان کرد.

وی تبدیل دریاچه به تالاب شهری را یکی از مهمترین پیشنهادات سازمان محیط زیست برای کنترل موازین زیست محیطی در این دریاچه معرفی کرد و افزود: استفاده از نی زارها در این دریاچه یکی از مهمترین روش های تبدیل دریاچه به تالاب شهری است.

معاون زیستگاهها و امور مناطق سازمان محیط زیست از راه اندازی تصفیه خانه ورودی به دریاچه چیتگرتا 8 ماه آینده با مشارکت مجریان این دریاچه خبر داد.

چندی پیش وزیر بهداشت با توجه به رسیدن فصل گرما و معضلات ناشی از دریاچه چیتگر برای اهالی منطقه 22 شهرداری تهران در این فصل از جمله افزایش بوی بد و حشراتی همچون پشه از مسئولان شهری و محیط زیست درخواست رسیدگی به وضعیت این دریاچه را داشت

عضو هیات علمی دانشگاه علوم تحقیقات با غیر ممکن خواندن کاشت نیزار در دریاچه چیتگر گفت: وارد کردن ماهی کپور و ماهی گامبوزیا به داخل دریاچه تنها راه حل مبارزه با بوی بد و کنترل پشه های دریاچه چیتگر است.

دکتر محمد رضا فاطمی  با بیان این مطلب در واکنش به راهکاری که سازمان محیط زیست برای بهبود بوی بد و حشرات دریاچه چیتگر ارائه داده، افزود:  از آنجایی که بستر دریاچه چیتگر از مواد مصنوعی مانند بتن، سیمان و پلاستیک است امکان کاشتن نی و نیزار در آن وجود ندارد بنابراین ارائه چنین راهکارهایی بدون مطالعه و غیر عملی است.

به گفته وی، متاسفانه در ایران ما عادت داریم که طرحی را انجام می دهیم سپس به فکر مشکلات آن افتاده و راهکارهای بدتر ارائه می دهیم.

فاطمی اظهار داشت: در خصوص مسائل فنی دریاچه چیتگر مطالعات و کار زیادی شده ولی از نظر اکولوژیکی روی این دریاچه هیچ مطالعه ای صورت نگرفته و از آثار و عواقب زیست محیطی آن در نظر گرفته نشده است.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: به طور کلی زمانی که آب در یک جا جمع می شود میکروارگانیسم ها و سیتوپلانکتون در آن تجمع می یابند. همچنین موجودات کفزی در بستر آب راکد و جلبک هاروی آن بوجود می آیند.

وی افزود: علت تجمع موجودات کفزی، نشست رسوبات و همچنین گردو غبار در کف دریاچه است که مطمئنا اگر در حال حاضر دریاچه چیتگر فقط با معضل جلبک ها و میکروارگانیسم ها و جلبک های سطحی مواجه است ظرف چند سال آینده مشکلات ناشی از موجودات کفزی نیز به آن اضافه می شود.

فاطمی یادآور شد: اما در برکه های طبیعی آب به این صورت نمی گندد چرا که در چنین محیط هایی اکوسیستم به تعادل رسیده و تمام موجودات لازم برای به تعادل رسیدن همه با هم بوجود می آیند. بنابراین زمانی که جلبک ها و میکروارگانیسم های سطحی و کفزی در چنین  اکوسیستم هایی وجود دارد به دلیل حضور ماهیانی که از آنها تغذیه می کنند محیط به تعادل رسیده و حالت گندیدگی پدید نمی آید.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم تحقیقات تاکید کرد: اما در محیطی مانند دریاچه چیتگر جلبک ها به تدریج تجمع و پس از مدتی تجزیه می شوند و گاز SH2 تولید می کنند که همین موضوع منجر به تولید بوی بد در اطراف این دریاچه می شود.

فاطمی با بیان اینکه کاشت نی بستر گلی با عمق زیر 1.5 متر نیاز دارد گفت: کاشت نیزار در این دریاچه به دلیل بستر سیمانی و پلاستیکی نه تنها غیر ممکن است که خود به دلیل مصرف اکسیژن موجود در دریاچه شرایط بد دریاچه را بدتر خواهد کرد. بنابراین به طور کلی ایجاد نیزار در دریاچه چیتگر غیر ممکن است.

این متخصص بیولوژی دریا در ادامه گفت: البته اگر بستر دریاچه برداشته شود به خودی خود پس از چند سال نیزار و گیاهان علفی ایجاد می شود اما این اقدام به هیچ عنوان توصیه نمی شود چرا که منجر به ورود حجم زیادی از آب در لایه های زیر زمینی و بافت های اطراف می شود و احتمال تخریب پی های ساختمان های بلند اطراف این دریاچه در چنین شرایطی بسیار زیاد می شود.

وی با اشاره به اینکه یکی  از مهمترین علل کمبود اکسیژن در این دریاچه در حال حاضر ورود فاضلاب تصفیه نشده در آن است، یادآور شد: فاضلاب به دلیل داشتن عناصر مغذی برای جلبک ها موجب رشد و شکوفایی دوچندان این موجودات در آب دریاچه می شوند. بنابراین جلوگیری از ورود فاضلاب به دریاچه یکی از مهمترین راهکارهای بهبود وضعیت آن است.

فاطمی تصریح کرد:  کپور که یک گونه ماهی است که در مقابل کمبود اکسیژن مقاومت زیادی دارد و از فیتوپلانکتونها برای تغذیه استفاده می کند بهترین راه حل برای از بین بردن میکروارگانیسم های کاهنده اکسیژن و تلید کننده بوی بد در دریاچه چیتگر هستند و ماهی کپور نقره ای یا همان ماهی آزاد پرورشی بهترین گونه برای این منظور است.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: ماهی گامبوزیا نیز یک گونه دیگر از ماهیان است که از لارو پشه تغذیه می کند و در تمام دنیا از این ماهی برای مبارزه با پشه مالاریا استفاده می شود بنابراین وارد کردن آن به دریاچه چیتگر یکی از بهترین راهکارهای کنترل جمعیت حشرات و پشه در این دریاچه است.

وی یاد آور شد: این دو گونه ماهی هیچگونه رقابت و تعارضی با هم ندارند و به راحتی می توان آنها را به دریاچه وارد کرد. ماهی کپور معمولی که معروف به برهم زننده بستر محیط های آبی است برای جلوگیری از تجمع رسوبات در کف دریاچه و همچنین ایجاد تلاطم در آب و تهیویه می تواند گونه مفیدی باشد.

به اعتقاد وی، مجریان دریاچه چیتگر باید هر چه سریعتر اقدام به تعبیه تعداد زیادی موتور جت برای تهویه آب در دریاچه چیتگر کنند و اگر چه این اقدام بسیار گران و پر هزینه است اما تا زمانی که شرایط را برای اکسیداسیون و تولید اکسیژن در محیط دریاچه را  فراهم نکنیم سایر اقدامات بی فایده است.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم تحقیقات در پایان مطالعه جدی برای تعداد و چگونگی وردود گونه های ماهی به دریاچه را ضروری خواند.

------------------------

پایان